Acne vulgaris

Acne vulgaris

Acne vulgaris is een chronische huidaandoening die bij bijna driekwart van de tieners voorkomt in de adolescentie en die bijna driekwart van de tieners treft. Het komt het meest voor op het middelste deel van het gezicht: kin, voorhoofd, neus, maar kan ook op het decolleté, de hals, de rug en de bovenborst verschijnen. Acne symptomen zijn mee-eters, knobbels en puisten die mee-eters of puistjes worden genoemd. Het heeft een verschillende mate van intensiteit, in sommige van hen loopt het vrij mild, in de vorm van slechts een paar mee-eters, in andere in de vorm van zeer pijnlijke, etterige inflammatoire veranderingen. Het treft zowel meisjes als jongens in gelijke mate. De symptomen van acne zijn visueel niet verdovend, waardoor het vaak een bron van complexen en een reden voor grapjes onder jongeren is. Het wordt soms genegeerd, hoewel het uiterst belangrijk is om een goede diagnose te stellen en de behandeling te starten. In sommige gevallen kan verwaarloosde acne zichtbare littekens achterlaten voor het leven.

Hoewel acne moeilijk te verwijderen is, dankzij de enorme vooruitgang in de geneeskunde die de afgelopen jaren is geboekt, is zijn behandeling effectief geworden. Elke patiënt kan reageren op een ander geneesmiddel, dus om het juiste geneesmiddel te kiezen, is het noodzakelijk om de behandeling te personaliseren met een dermatoloog.

Mechanisme van de vorming van acne vulgaris

Acne vulgaris, ook bekend als gewone acne, is de meest voorkomende vorm van acne. Het komt voor wanneer hormonale veranderingen optreden in het lichaam tijdens de adolescentie. Androgeenhormonen zijn verantwoordelijk voor de vorming van acne. Het is onder hun invloed dat de activiteiten van talgklieren worden gestimuleerd. Dit leidt tot ontsteking van de haarfollikels en de productie van talgklieren die aan het haar vastzitten. De balgen op het gezicht, de rug en de bovenborst hebben specifieke kenmerken. In de buurt van de zogenaamde poriën, of gaten die zichtbaar zijn op het huidoppervlak, groeien delicaat, soms volledig onzichtbaar haar, en talgklieren produceren talgafscheidingen die zichtbaar zijn op het huidoppervlak. Verhoogde keratose van de cellen van de afleidingsbuis van de talgklier veroorzaakt overlapping van de lagen van de keratinevrije epidermis. Deze lagen sluiten de uitgang van de aansluitkabel. Deze geblokkeerde talg en keratiniseerde celuitgang wordt een mee-etersluiting genoemd. Hij is een niet-ontvlambaar karakter van acne.

In de omgeving van talg en keratinevrije epidermisbacteriën, die altijd aanwezig zijn op het huidoppervlak, hebben zeer goede ontwikkelingsvoorwaarden en veroorzaken ontstekingen. Het kan ertoe leiden dat de talgklier de wand van de uitgaande talgklier breekt en in de omgeving ervan een ontsteking veroorzaakt. Dan zien we de vorming van grote, rode en pijnlijke knobbels. Een goede huidverzorging is uiterst belangrijk.

Het proces van de vorming van acne vulgaris bestaat uit vier fasen

Het proces van de vorming van acne vulgaris bestaat uit vier fasen

Er zijn vier basisverschijnselen die leiden tot laesies in acne vulgaris. Dit is een overmatige productie en er zullen veranderingen in de samenstelling van de talg optreden. Een ander fenomeen zijn verstoringen in de normale groei en vermenigvuldiging van cellen die de uitstroombuis van de talgklier bekleden. Dan vindt de vermenigvuldiging van bacteriën plaats, vooral van de soort Propionibacterium acnes. Als laatste fenomeen onderscheiden we het optreden van een ontstekingsreactie.

Acne oorzaken zijn in 80% van de gevallen genetische factoren. Als de familie van de patiënt een acneziekte had, neemt de kans dat de ziekte door een andere persoon wordt gediagnosticeerd vele malen toe. Huidelasticiteit, huidtype of kleur zijn vooral afhankelijk van de genen die we van onze ouders hebben geërfd, maar minder van de verzorgingsbehandelingen die we dagelijks uitvoeren. Hoewel de toestand van de huid meestal onze leeftijd, voeding en de hoeveelheid slaap onthult, betekent dit niet dat mensen met acne teint, vervuild, de verkeerde levensstijl hebben, schadelijk voor hun huid. Hormonale aandoeningen zijn verantwoordelijk voor het effect hiervan en geen enkel ander uiterlijk, niet het gebruik van stimulerende middelen of gezichtsreiniging.

Hoewel acne moeilijk te verwijderen is, dankzij de enorme vooruitgang in de geneeskunde die de afgelopen jaren is geboekt, is zijn behandeling effectief geworden. Elke patiënt kan reageren op een ander geneesmiddel, dus om het juiste geneesmiddel te kiezen, is het noodzakelijk om de behandeling te personaliseren met een dermatoloog.

Acneproblemen treffen niet alleen tieners. Sommige mensen kunnen ook hormonale stoornissen hebben die dit veroorzaken als ze twintig of dertig jaar oud zijn. De symptomen hebben meestal dezelfde vorm en zijn aanwezig op dezelfde plaatsen als in de puberteit en mogen ook niet onderschat worden.