Schildhypothyreoïdie

Schildhypothyreoïdie

Schildhypothyreoïdie (Latijnse hypothyreose, hypothyreoïdie, Engelse hypothyreoïdie) is een ziekte die zowel mensen als dieren treft. Het wordt veroorzaakt door een tekort aan schildklierhormonen, wat leidt tot een vertraging van de stofwisselingsprocessen. Tegelijkertijd wordt de term ook gebruikt om de effecten van een tekort aan schildklierhormonen te beschrijven. Dit is het tegenovergestelde van hyperthyreoïdie en thyrotoxicose, waar de secretie van hormonen en de effecten van hun excessen in verschillende termen worden gedefinieerd.

De schildklier (schildklier) bevindt zich voor de luchtpijp, in de lagere delen van de nek. Het is een klein orgaan dat verantwoordelijk is voor de productie van hormonen. Hun taak is om de stofwisseling in weefsels en organen van het lichaam te controleren. Ze hebben voldoende jodium nodig, dat zowel uit voedsel als uit de lucht wordt gehaald. Deze hormonen omvatten triiodothyronine (T3), thyroxine (T4) en calcitonine.

Het hormoon TSH, dat in de hypofyse wordt geproduceerd, is noodzakelijk om de schildklier goed te laten werken en hormonen te produceren. Hypothyreoïdie treedt op wanneer de schildklier om de een of andere reden niet in staat is om voldoende hormonen te produceren om het lichaam goed te laten functioneren. Van degenen die bijzonder gevoelig zijn voor de ziekte, moeten we de ouderen en vooral de vrouwen noemen.

De schildklier is niet alleen afhankelijk van haar. De werking ervan wordt geconditioneerd door jodium, dat met voedsel wordt geleverd. Bovendien is de belangrijkste drijfveer het hormoon dat wordt afgescheiden door de hypofyse (thyrotropine, d.w.z. TSH).

Twee vormen van hypothyreoïdie

Twee vormen van hypothyreoïdie

De symptomen van hypothyreoïdie zijn zeer gevarieerd en worden vaak geassocieerd met andere ziekten. De ziekte is bekend in twee vormen – full-blown en subklinisch. In beide gevallen kunnen de symptomen verschillende orgaansystemen betreffen. Deze stand van zaken maakt het moeilijk om een eenduidige diagnose te stellen en daarom zijn tests voor hypothyreoïdie noodzakelijk.

Een van de oorzaken van hypothyreoïdie is de ziekte van de klier zelf, die wordt veroorzaakt door zijn abnormale structuur – in zo’n geval is het noodzakelijk om over aangeboren hypothyreoïdie te spreken. Een andere oorzaak van het probleem kan een hypofyse- of hypothalamusstoornis zijn, die direct van invloed is op het functioneren van de schildklier – een dergelijke situatie wordt secundaire hypothyreoïdie genoemd. Als de onregelmatigheden in verband met hypothyreoïdie te wijten zijn aan de hypothyreoïdie zelf, is er sprake van een primaire hypothyreoïdie.

Schildklierhypothyreoïdie is een probleem dat een groot deel van de bevolking treft.

Schildklierhypothyreoïdie is een probleem dat een groot deel van de bevolking treft.

Studies tonen aan dat vrouwen bijna vijf keer meer kans hebben om hypothyreoïdie te ontwikkelen dan mannen. De ziekte treft tussen 1 en 6% van de mensen ouder dan 60 jaar en de incidentie van de ziekte neemt toe met de leeftijd. Uit schattingen blijkt dat deze aandoening ongeveer 5% van de volwassen vrouwen treft, terwijl deze waarde bij mannen ongeveer 1% bedraagt. Hypothyreoïdie is een van de meest voorkomende aandoeningen van dit orgaan. Er zij aan herinnerd dat, hoewel de incidentie van hypothyreoïdie toeneemt met de leeftijd, het ook jongeren en kinderen kan treffen. Het is de moeite waard om te weten dat hypothyreoïdie in het verloop van de ziekte van Hashimoto vaak leden van dezelfde familie treft.

Inactiviteit van de schildklier is een ziekte waarmee men kan leven en alleen als ze niet behandeld wordt kan ze leiden tot ernstige complicaties en zelfs de dood. Er zij aan herinnerd dat het in ernstige stadia een revolutie kan teweegbrengen in het hele leven. Bij een milde koers wordt het hele lichaam afgeremd en wordt er een zuiniger manier van functioneren voorgeschreven. Bovendien kan hypothyreoïdie het risico op het ontwikkelen van coronaire hartziekten verhogen.

Bij vrouwen is hypothyreoïdie de belangrijkste reden voor ovulatiecycli en onvruchtbaarheid. In het belang van de patiënt moet de ziekte zo snel mogelijk worden gediagnosticeerd en moet een passende behandeling worden gegeven (afhankelijk van de toestand van de patiënt en de resultaten van de laboratoriumtests).

Ziekten die verband houden met het functioneren van de schildklier treffen een grote groep mensen in ons land. Ondanks deze stand van zaken worden kwesties in verband met deze ziekten zeer zelden behandeld en is er weinig informatie over beschikbaar. Geschat wordt dat het probleem maar liefst 22% van de algemene bevolking treft (het kan in verschillende leeftijdsgroepen voorkomen). Helaas wordt de essentie ervan door de meeste mensen gewoonweg genegeerd. Het komt vaak voor dat veel van hen zelfs de meest karakteristieke symptomen van schildklieraandoeningen onderschatten en niet besluiten om naar een dokter te gaan. Als gevolg hiervan leven veel patiënten in het onbewuste en zonder de ziekte te herkennen, wat geleidelijk hun organismen vernietigt. Zowel ongediagnosticeerde als slecht behandelde schildklieraandoeningen kunnen leiden tot tal van complicaties, die gevaarlijk zijn voor de patiënt. Dergelijke ziekten zijn bijzonder gevaarlijk voor zwangere vrouwen, omdat ze veel gevaarlijke complicaties veroorzaken, zowel in het zwangere lichaam als bij het kind. Ze kunnen zelfs een miskraam of een voortijdige geboorte veroorzaken.