Verstuiking is een blessure waarbij het fysiologische bewegingsbereik in het gewricht wordt overschreden. Torsie kan schade veroorzaken aan het gewrichtskapsel, banden, gewrichtskraakbeen, gewrichtskraakbeen, peesaanhangers en soms ook botfragmenten.
Het enkelgewricht wordt gevormd door het bovenste enkelgewricht (enkel en scheenbeen) en het onderste enkelgewricht (enkel, vloer en boot). De eerste maakt rug- en zoolbuigbewegingen van de voet mogelijk en de tweede is verantwoordelijk voor het omkeren en ombouwen van de voet. Het enkelgewricht wordt gestabiliseerd door talrijke ligamenten (passieve stabilisatie) en spieren (actieve stabilisatie). De twist, ook wel bekend als de enkeltwist, is de meest voorkomende bot- en skelettrauma. In de meeste situaties gebeurt dit in het inversiemechanisme, d.w.z. een combinatie van zoolbuiging, adductie en inversie van de voet. Wanneer de voet naar binnen wordt opgerold, worden de banden die het enkelgewricht aan de laterale zijde stabiliseren, beschadigd. In enkele gevallen wordt de voet verdraaid bij overmatige voetontduiking (combinatie van dorsale buiging, bezoek en conversie van de voet), waarbij het driehoekige ligament, d.w.z. het ligament aan de mediale zijde, beschadigd is.
De torsie van het enkelgewricht is verdeeld in drie fasen:
- Fase I: stretching van het ligament, lichte breuk van het gewrichtskapsel, lichte zwelling en tederheid van het voorste sagittale voorste voorste voorste voorste voorste voorste ligament (ATFL); stabiliteit van het gewricht blijft behouden.
- II-stadium: ligamentbreuk, gewrichtskapselbreuk, ernstige zwelling, onderhuidse bloedingen, pijn in het gebied van het voorste sagittaal-gekoppelde ligament (ATFL) en het sagittaal-piętale-ligament (CFL); beperkte ledemaatfunctie.
- III graad: ligamentbreuk, massieve zwelling en aanzienlijke pijn; beperkte gewrichtsmobiliteit en positieve symptomen van instabiliteit.
Elk geval van gewrichtsverstuiking vereist een passende behandeling.
Onbehandelde en onvoldoende behandelde gewrichtsverstuiking kan leiden tot gewrichtsinstabiliteit en daaropvolgende veranderingen, zoals schade aan het gewrichtskraakbeen of degeneratieve veranderingen in het gewricht.
Deze verwondingen komen het vaakst voor in het enkelgewricht (meestal aangeduid als “enkelverstuiking”) en het kniegewricht. De meest voorkomende oorzaak van gewrichtsverdraaiing is een val of een plotselinge of onjuiste plaatsing van de voet op de grond, met name ongelijk en instabiel. Het lijkt erop dat dit het meest voorkomende letsel is bij lichamelijk actieve mensen, dat meestal wordt onderschat en niet volledig wordt behandeld – 30% ervan is de oorzaak van latere instabiliteit en terugkerende “vluchten” van het gewricht. In de meeste gevallen gebeurt de verwonding door het inversiemechanisme, d.w.z. dat de voet onder het scheenbeen naar binnen wordt opgerold wanneer de laterale (externe) enkel naar buiten “ontsnapt”. Tijdens deze gebeurtenis stabiliseert het voorste voorste voorste voorste voorste voorste voorste voorste voorste voorste voorste voorste voorste voorste voorste voorste voorste (ATFL) ligament, dat het gewricht stabiliseert en roteert, en het voorste voorste voorste voorste voorste voorste voorste voorste voorste (CFL) ligament, dat zorgt voor een typische laterale stabilisatie met het gewrichtskapsel. Tijdens een dergelijke blessure wordt het voorste en laterale deel van het gewrichtskraakbeen meestal beschadigd en in het ergste geval treedt de kraakbeenbreuk op.
Het verdraaien van een joint is niet hetzelfde als zijn verstuiking!
Ontwrichting en verstuiking van de gewrichten zijn twee verschillende verwondingen. Een dislocatie is het verlies van contact tussen de gewrichtsoppervlakken van de enkel en de tibia, die ten opzichte van elkaar bewegen en het gewricht vervormen. De ontwrichting vereist onmiddellijke medische aandacht – gewrichtshouding en soms ook dringende chirurgie.
Achilles’ pees is zeer delicaat. Ze kunnen beschadigd raken door te veel beweging zonder een warming-up of een intensieve wandeling. De verzwakte pees manifesteert zich door een krachtige pijn en zwelling in het gebied van de enkel, of iets daarboven, op de kuit. Het letsel kan worden verlicht met een koude kompres. Na 2-3 dagen kunnen warme kompressen worden aangebracht op de pijnlijke plaats, gesmeerd met zalf of ontstekingsremmende gel. Het been moet met een flexibele band worden bevestigd en mag niet worden uitgerekt. Als de pijn toeneemt of de beweging van de voet wordt beperkt, raadpleeg dan een arts, aangezien het waarschijnlijk is dat de pees zal breken, en dan is een chirurgische ingreep nodig om de afgescheurde delen van de pees te verbinden.
In Polen zijn er elk jaar 360.000 omwentelingen van de vijver. Dit is het meest voorkomende letsel dat ons ertoe brengt een orthopedisch chirurg te bezoeken. In maar liefst 95% van de gevallen buigt de voet naar de buitenste rand, terwijl slechts 5% betrekking heeft op het bukken naar de binnenste rand.
Verdraaien lijkt in eerste instantie onschuldig, maar als het niet of verkeerd behandeld wordt, kan het leiden tot instabiliteit van het enkelgewricht en in de toekomst meer problemen veroorzaken. Daarom is het belangrijk dat er zo snel mogelijk met de juiste behandeling wordt begonnen.
