Obesitas, van Latijnse obesitas, is een overmatige ophoping van lichaamsvet dat de fysiologische behoeften en het aanpassingsvermogen ervan overstijgt en kan leiden tot nadelige gevolgen voor de gezondheid. Obesitas is een aandoening waarbij het vetgehalte van het lichaam een bepaalde norm overschrijdt (het varieert afhankelijk van onze leeftijd en geslacht). Aangenomen wordt dat er over gesproken kan worden wanneer de body mass index gelijk is aan of hoger is dan 30 kg/m². Bij obesitas is niet alleen de hoeveelheid maar ook de verdeling van lichaamsvet van belang. De ophoping van vet in de buikholte, de zogenaamde abdominale obesitas of androidale obesitas, is gevaarlijker dan wanneer het gelijkmatig wordt verdeeld of direct onder de huid wordt geaccumuleerd. Obesitas heeft gevolgen voor de kwaliteit van leven, invaliditeit en een verhoogd risico op vroegtijdig overlijden.
Het is zonder enige twijfel vastgesteld dat obesitas de kans op bepaalde ziekten verhoogt, met name die welke verband houden met het cardiovasculaire systeem, en bovendien:
- type 2 diabetes mellitus type 2,
- obstructieve slaapapneu,
- sommige soorten kanker,
- osteomyelitis en artritis.
Het vermindert ook de levensverwachting en kan in uitzonderlijke gevallen zelfs leiden tot invaliditeit.
Het kan worden onderscheiden:
- eenvoudige zwaarlijvigheid, spontane, spijsvertering, die wordt veroorzaakt door een overaanbod van voedsel in verhouding tot de energie-uitgaven van het lichaam;
- secundaire zwaarlijvigheid, die bij veel ziekten kan optreden.
Obesitas en overgewicht – ken het verschil
Een ander probleem kan overgewicht zijn, dat wil zeggen een toename van het lichaamsgewicht in vergelijking met de geaccepteerde normen, wat kan leiden tot een gevaarlijke obesitas, dat wil zeggen, overtollig vet onder de huid en in de interne organen. Hoewel overgewicht vooral een esthetisch defect is, is obesitas nu al een ernstig medisch probleem en kan het de oorzaak zijn van veel ziekten die vaak leiden tot vroegtijdige dood.
Vrouwen denken meestal dat ze te dik zijn en nemen voortdurend afslankende maatregelen. Maar hoe kunnen we precies controleren of we slechts enkele kilo’s mogen verliezen of dat we een gespecialiseerde behandeling moeten ondergaan? Er zijn immers mensen met dikke botten en goed ontwikkelde spieren, die in gewicht kunnen verschillen van de algemeen aanvaarde normen. Daarom moeten we, voordat we beginnen af te vallen, eerst naar ons silhouet in de spiegel kijken. Als we, ondanks het overschrijden van het toegestane gewicht, er nog steeds netjes en proportioneel uitzien en een duidelijk zichtbare taille hebben, moeten we vergeten om af te vallen. We mogen ook niet vergeten dat onze botten en spieren meer wegen dan vet.
De Body Mass Index (BMI) wordt beschouwd als een relatief objectieve indicator van overgewicht en obesitas. De tweede manier om het type obesitas te bepalen is het bestuderen van de verdeling van vetweefsel in het lichaam. Omdat ongeveer de helft ervan zich net onder de huid bevindt, kan men het beste de dikte van de huidplooi op de hand net boven de elleboog of het heupbeen meten. Als het meer dan 2,5 cm bedraagt, wijst dit op een overmaat aan vet. Een overmatig karkas ontneemt mensen de vreugde van het leven en is de oorzaak van veel gevaarlijke ziekten. Als we dromen van een slank figuur, moeten we niet vergeten dat het een succes is om verdere gewichtstoename te stoppen.
Obesitas maakt het dagelijks leven veel moeilijker: het leidt vaak tot een diepe depressie.
Het is gebruikelijk om te denken dat dikke mensen vrolijk en vrolijk zijn, maar de dagelijkse praktijk laat zien dat dit niet waar is. Zwaarlijvige mensen hebben niet alleen problemen met het kopen van elegante kleding en comfortabele schoenen, maar schamen zich vaak voor hun uiterlijk, beginnen anderen te vermijden, vermijden om te socialiseren, sluiten zich vaak op in de vier muren van hun huis, verminderen hun kansen op werk, en in extreme gevallen hebben ze problemen met zelfbediening. Dit is de gemakkelijkste manier om diepe depressie en hopeloosheid voor een beter leven, vooral als we al vele malen hebben geprobeerd om ons te ontdoen van het overgewicht en tot nu toe is alles voor niets. In de zin van hopeloosheid hebben sommige zwaarlijvige mensen zelfs zelfmoordgedachten.
Volgens schattingen lijdt 78 procent van de zwaarlijvige mensen aan een diepe depressie en denkt elke negende persoon aan de dood, waaraan ze daadwerkelijk zelfmoord plegen. Er leven vandaag de dag meer dan 100 miljoen zwaarlijvige mensen over de hele wereld en tieners krijgen steeds meer te maken met overgewicht – één op de vijf 12-19 jarigen heeft gespecialiseerde medische zorg nodig.
Obesitas is al lang een pandemie van de 20e eeuw en komt wereldwijd steeds vaker voor. In de VS is het aantal zwaarlijvige mensen tussen 1991 en 2003 in de VS gestegen van 15% tot 25%. In Polen wordt het in 19% van de bevolking gevonden. De behandeling van obesitas en de complicaties daarvan vormen een zeer groot deel van het gezondheidsbudget en veroorzaken voor het merendeel van de getroffenen complexen, sociale terugtrekking of gezondheidsproblemen.
